Ημερίδα με θέμα "Προς μια Οικουμενική Διακήρυξη για την Ειρήνη και την Καταλλαγή. Μια Ορθόδοξη Συμβολή" πραγματοποιήθηκε στο Βόλο από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, στο πλαίσιο του Προγράμματος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (WCC) «Δεκαετία για την Υπέρβαση της Βίας» (2001-2010)".
Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, πιστή στο όραμα «της των πάντων ενώσεως», με την διοργάνωση της Ημερίδας συνέβαλε για μια ακόμη φορά στο Διάλογο. Οι εισηγήσεις (και κατ' επέκταση οι συζητήσεις) της Ημερίδας εκτιμάται ότι βοήθησαν στην ανάδυση και ανάδειξη των Ορθόδοξων απόψεων, θέσεων, αντιλήψεων και δράσεων περί ειρήνης, οι οποίες υπάρχουν πλούσιες τόσο στη βιβλική και την πατερική μας παράδοση, όσο και στην εμπειρία και το βίωμα της σύγχρονης εκκλησιαστικής κοινότητας. Στην ημερίδα μίλησε και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιος. Αναλυτικά στο blog των Θρησκευτικών: http://religiousnet.blogspot.com/2009/04/o.html
11 σχόλια:
Κύριε Ανδρεόπουλε θα ήθελα να σας θέσω μια ερώτηση.Η φράση "της των πάντων ενώσεων" σε τι αναφέρεται;Σας ερωτώ σαν θεολόγος που είστε.Προσωπικά αυτή την έκφραση την έχω ξανακούσει και την αντιλαμβάνομαι σαν ένωση των τοπικών εκκλησιών/αδελφοτήτων που υπήρχανε την εποχή του Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου καθώς εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμη επέλθει το σχίσμα με τους ρωμαιοκαθολικούς.Συμπεραίνω με το φτωχό μυαλό μου, αν και όχι θεολόγος ότι δεν είναι και τόσο δόκιμο να χρησιμοποιείται αυτή η έκφραση για την ένωση των διαφόρων χριστιανικών δογμάτων της εποχής μας.Σας παρακαλώ να με διαφωτίσετε για να πάψουμε να έχουμε συνεχώς άγνοια περί τόσο σημαντικών θεμάτων.Καλή δύναμη στην προσπάθειά σας και στον αγώνα σας.Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.
Σε πρόσφατη ανάρτησή σας, ευχαριστείτε τους αναγνώστες σας για την επισκεψιμότητα του ιστολογίου σας.Μη απαντώντας όμως σε ερώτηση που κάποιος από αυτούς σας θέτει,δεν μπορεί κάποιος παρά να πει ότι δεν σέβεστε την προσωπικότητά του και ότι υποτιμάτε τη νοημοσύνη του.Ούτε καν μια τυπική ανταλλαγή ευχών για τις άγιες μέρες που έρχονται δεν έλαβε χώρα.Το λυπηρό είναι ότι ενώ ζούμε σε μια δημοκρατία όπου ο καθένας μας μπορεί να εφραστεί ελεύθερα χωρίς διωγμούς για τις πεποιθήσεις του (όπως τουναντίον γίνονταν αιώνες πριν, γι' αυτό και εξάλλου αναδείχτηκαν τόσοι και τόσοι Άγιοι της εκκλησίας μας), δυστυχώς στη σημερινή εποχή επικρατεί το πνεύμα της σιωπής.Λυπούμαι βαθύτατα.
Αγαπητέ φίλε,
κατ' αρχήν σας ευχαριστώ θερμά για τον κόπο στον οποίο μπήκατε να επικοινώσετε μαζί μας, καθώς και για τους προβληματισμούς σας, οι οποίοι, αν μη τι άλλο, αποδεικνύουν το ενδιαφέρον σας για τη θεολογία και την αγάπη σας για την Ορθοδοξία.
Τις απόψεις μου για τη συμμετοχή της Ορθοδοξίας στον οικουμενικό διάλογο τις κατέγραψα,
α) στην εφημερίδα με την οποία συνεργάζομαι, την "Ελευθερία" Λαρίσης, στις 17 Μαϊου 2008, σελ. 18, και
β) στο blog της Ενωσης Θεολόγων ν. Λαρίσης:
http://theologylar.blogspot.com/2008/05/blog-post_17.html
Eαν έχετε διαθέσιμο χρόνο διαβάστε το άρθρο μου και πείτε μου τη γνώμη σας.
Διευκρινίζω, επίσης, ότι:
1ον) ότι πρόκειται περί προσωπικών απόψεων οι οποίες εις ουδέν δεσμεύουν την Ενωση Θεολόγων ν. Λαρίσης, της οποίας τυγχάνω Γενικός Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής, και
2ον) ότι ουδέποτε - και ασφαλώς ούτε τώρα - διεξεδίκησα, στο χώρο της ακαδημαϊκής Θεολογίας και στο πλαίσιο του διαχριστιανικού διαλόγου, ρόλο κατηγόρου ή / και επικριτού προσέτι δε και κατακριτού ετέρων απόψεων περί του θέματος.
Για το θέμα της "Οικουμενικής Διακήρυξης για την Ειρήμη και την Καταλλαγή" στην εκδήλωση που έγινε στην Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών στο Βόλο διαβάστε σας παρακαλώ και την ομιλία - παρέμβαση του σεβ/του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου:
http://religiousnet.blogspot.com/2009/04/o.html
Σας (αντ-) εύχομαι απο καρδιάς ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Σας ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας και συγνώμη που πάνω στη πικρία μου και ίσως στη βιασύνη μου για μια απάντησή σας, ίσως να ακούστηκα λίγο σκληρός.Φυσικά και δεν σας γνωρίζω και ειλικρινά σέβομαι την προσπάθεια που κάνετε μέσω του ιστολογίου σας για την ανάδειξη των προβλημάτων του κλάδου σας.
Διάβασα τα σχετικά άρθρα που μου προτείνατε να διαβάσω, αλλά η απορία μου παραμένει.Μπορεί για άλλους να είναι ευνόητα τα λεγόμενά σας, αλλά επειδή δεν είμαι Θεολόγος θα ήθελα κάτι πιο σαφές.Δεν ρωτάω για το θέμα του οικουμενικού διαλόγου.Αυτό εξάλλου είναι ένα τεράστιο θέμα με αμφιλεγόμενες απόψεις περί της ορθότητάς του.Η ερώτηση μου, και θα ήθελα μια απάντησή σας είναι η εξής:είναι δόκιμο να χρησιμοποιούνε οι υποστηρικτές αυτού του διαλόγου την έκφραση "την των πάντων ενώσεων";
Όπως σας προείπα δεν είμαι Θεολόγος, αλλά είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι η συγκεκριμένη έκφραση γράφτηκε από τον μεγάλο Ιεράρχη Αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο όταν ακόμη δεν είχε επέλθει το σχίσμα με του Ρωμαιοκαθολικούς.Άρα ο Άγιος δεν αναφερότανε σε ένωση ετερόδοξων εκκλησιών οπως καλή ώρα ορισμένοι υποστηρίζουν και χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση σήμερα.Σας παρακαλώ θερμά, επειδή το συγκεκριμένο θέμα απασχολεί πολύ κόσμο, θα ήθελα και την άποψη ενός Θεολόγου με την εμπειρία την δική σας, άσχετα αν αντικατοπτρίζει απλά μια προσωπική άποψη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Καλησπέρα κ.Ανδρεόπουλε.Αντιλαμβάνομαι τη θέση σας σαν εκπαιδευτής και συνεργάτης της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών στο Βόλο, να μην θέλετε να τοποθετηθείτε με σαφήνεια σε ένα ξεκάθαρο ερώτημα που σας θέτει ένας αναγώστης σας - μέχρι πρότινος πιστεύω - ύστερα από την αντιμετώπιση που έλαβε από το ιστολόγιό σας (μη απάντηση σε ερώτημα).Όμως κάποιος θα πρέπει να σας πει ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν αντιλάμβάνεστε την σημασία της θέσεως την οποία κατέχετε σαν Γενικός Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής Θεολόγων Ν.Λάρισας και τις ευθύνες που κουβαλάτε στους ώμους σας.Οι θέσεις αυτές πρέπει να καταλαμβάνονται από άτομα που θέλουνε να προσφέρουν στον κλάδο τους (με τρόπο γενικά αποδεκτό)και όχι όπως αυτοί αντιλαμβάνονται την προσφορά στον συνάνθρωπο (που πολλές φορές μπορούν να παρεκκλίνουν λόγω ιδιοτελών κινήτρων και μη).Και ούτε φυσικά να καταλαμβάνονται από άτομα που επιζητούν δημοσιότητα και επαγγελματική καταξίωση μέσω των Συλλόγων που υπηρετούν.Ελπίζω να δέχεστε την καλοπροαίρετη κριτική από την στιγμή που εκτείθεστε δημοσίως με τις ιδιότητες που κατέχετε.Και μην ξεχνάτε ότι υπάρχει "καιρός του λαλείν" και "καιρός του σιγάν".
Φιλικά και συναδελφικά σας εύχομαι Καλό Πάσχα.
Φωνή βοώντως εν τη ερήμω.Συνάδελφε δεν υπάρχει λόγος να συγχύζεσαι.Είναι ξεκάθαρο ότι ο διαχειριστής του ιστοτόπου δεν έχει διάθεση να απαντήσει στο ερώτημα που έκανες.Υπάρχει ο κόσμος που διαβάζει και μπορεί να καταλάβει πολλά.Το καλύτερο είναι από την πλευρά σου και ο καθένας μας ξεχωριστά, να προσπαθούμε από μόνοι μας να βοηθήσουμε όσο μπορούμε στον αγώνα και ας μην περιμένενουμε από άλλους στηρίγματα.Είναι που ευχαριστούσε με ειδική ανάρτηση τους αναγνώστες του.Ωραίος διάλογος και επιχειρηματολογία.
Αγαπητέ φίλε, με ρωτήσατε εάν «είναι δόκιμο να χρησιμοποιούνε οι υποστηρικτές αυτού του (σ.σ.: oικουμενικού) διαλόγου την έκφραση "την των πάντων ενώσεων"; », και σας απάντησα ότι:
Η οικουμενική διάσταση της Ορθοδοξίας, τονίζει μετ’ εμφάσεως ο γνωστός καινοδιαθηκολόγος καθηγητής του ΑΠΘ Πέτρος Βασιλειάδης («Ορθόδοξη θεολογία και οικουμενικός διάλογος», εκδ. Αποστολικής Διακονίας, 2005, σελ. 196), απορρέει από τη ρητή εντολή και απαράβατη επιταγή «ίνα πάντες εν ώσιν» (Ιωαν. 17:21) καθώς και από την ακράδαντη πεποίθησή της ότι υπέρτατος στόχος της Θείας Οικονομίας είναι η ενότητα των πάντων (κατά το παύλειο «ίνα ή ο Θεός τα πάντα εν πάσι», Α’ Κορ. 15:28) και η εν Χριστώ ανακεφαλαίωση σύνολης της κτιστής δημιουργίας. Για το όραμα αυτό, άλλωστε, «της των πάντων ενώσεως» αιώνες τώρα ακατάπαυστα δέεται εν συνάξει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Και ενώ συνεχίζει να προσεύχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία για το σκοπό αυτό, ταυτόχρονα επιχειρεί τη προσέγγιση και συζήτηση με τους ετεροδόξους στα πλαίσια των ποικίλων και πολυμερών διαλόγων, όχι μόνο επειδή αυτό είναι το επιτακτικό της καθήκον κατά το θέλημα του Κυρίου, αλλά διότι σήμερα το επιβάλλουν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει ο σύγχρονος κόσμος, όπως επισημαίνεται και στην διδακτική ενότητα (Δ.Ε.) 35 του νέου βιβλίου Θρησκευτικών της Γ’ Γυμνασίου (ΟΕΔΒ, 2006) και στο υπό τον τίτλο «Το όραμα και οι προσπάθειες για την ενότητα των χριστιανών» σχετικό κεφάλαιο (σελ. 141 – 144).
Σας παρέπεμψα μάλιστα σε σχετικό άρθρο μου (εξ ου και το ανωτέρω απόσπασμα), το οποίο γράφτηκε σε χρόνο ανύποπτο και στο οποίο δημοσίως και επωνύμως, ως απλός θεολόγος καθηγητής (όχι με την ιδιότητά μου του Γεν. Γραμματέα της Ενωσης Θεολόγων, προσέξτε, για του λόγου τ’ αληθές το δημοσίευμα – άρθρο μου στην εφημερίδα ( http://theologylar.blogspot.com/2008/05/blog-post_17.html). Που σημαίνει ότι το άρθρο απηχεί καθαρά προσωπικές μου απόψεις. Και το έπραξα αυτό επειδή θα ήταν αν μη τι άλλο αγένεια να «χρεώσω» στην Ενωση θέσεις οι οποίες ενδεχομένως να μην εκφράζουν τη πλειοψηφία των μελών της Διοικούσας Επιτροπής της. Η αναφορά της ιδιότητάς μου, ως Γ.Γ. της Ενωσης Θεολόγων, έγινε στο blog, κατά την αναδημοσίευση του άρθρου, προς ενημέρωση των νέων αναγνωστών του ιστολογίου.
Τώρα επί της ουσίας:
1) διατείνεσθε (…εσείς) ότι (εγώ…) «δεν θέλω να τοποθετηθώ με σαφήνεια» και μάλιστα ότι αντιλαμβάνεσθε ως λόγο (της , κατ’ εσάς, επιτηδευμένης ασάφειας μου…) το γεγονός ότι είμαι συνεργάτης της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών. Κοιτάξτε, αγαπητέ φίλε: εγώ θεωρώντας υποχρέωσή μου να ανταποκριθώ στο αίτημά σας περί της απόψεώς μου για το θέμα, σας έδωσα μια απάντηση (με το 2.000 λέξεων σχετικό άρθρο μου). Φαίνεται ότι δεν σας ικανοποίησε, δικαίωμά σας αναφαίρετο. Δεν μπορείτε όμως να υποστηρίζετε ότι δεν υπήρξε απάντηση. (Αλλοίμονο αν θεωρούσαμε ως απάντηση μόνο ότι μας εκφράζει – και (ίσως, να το’ χετε ακούσει ότι…) αυτού του είδους οι (παθολογικού τύπου) εγωϊσμοί δεν ταιριάζουν με το ήθος (και την πρακτική) της χριστιανικής ελευθερίας.
2) Kατά την αντίληψή σας, σύμφωνα μ’ όσα γράφετε, «δεν αντιλαμβάνομαι τη σημασία της θέσεως την οποία κατέχω σαν Γεν. Γραμματέας της Δ.Ε Θεολόγων Ν. Λάρισσας. Επειδή πρόκειται για προσωπική σας άποψη, απλώς θα περιορισθώ στο σεβασμό της και δεν θα τη σχολιάσω. Στο κάτω – κάτω ίσως να’ χετε και δίκιο. Πρώτη φορά «μπλέχτηκα», άπειρος είμαι, αλάθητος ΔΕΝ είμαι, μπορεί να μην αντιλαμβάνομαι «όσο θά’ πρεπε» κατά την υμετέρα αντίληψη, τη σημασία της θέσης.
3) Γράφετε ότι οι θέσεις αυτές (στα Δ.Σ. των Ενώσεων Θεολόγων) «δεν θα πρέπει να καταλαμβάνονται από άτομα που επιζητούν δημοσιότητα και επαγγελματική καταξίωση μέσω των Συλλόγων που υπηρετούν». Συμφωνώ, συνάδω και καταφάσκω. Εχοντας 12ετή επαγγελματική δραστηριότητα και διαρκή προβολή (μέχρι βαρεμάρας!..) στο χώρο της δημοσιογραφίας (εφημερίδες, ραδιόφωνο, ΤV), αντιπαρέρχομαι τα διόλου …χριστιανικά «καρφιά» σας και μετά λόγου γνώσεως και υπό την διττή ιδιότητα και του δημοσιογράφου και του θεολόγου σας λέγω ότι αν νομίζετε ότι μπορεί κάποιος να εξασφαλίσει προβολή και δημοσιότητα μέσω ενός Συλλόγου, όπως μια περιφερειακή Ενωση Θεολόγων, τότε ή είσθε παντελώς άσχετος με τις συλλογικότητες στο χώρο της Θεολογίας, ή μας κάνετε πλάκα… (ελπίζω να συμβαίνει το δεύτερο διότι προσωπικά μου αρέσουν οι άνθρωποι με χιούμορ)
4) Αδελφέ μου, φυσικά, και δέχομαι ως καλοπροαίρετη τη κριτική σου. Αν δεν την θεωρούσα ως τέτοια δεν θα καθόμουν να σχολιάσω τα γραφόμενά σου, παρά το γεγονός ότι ομιλείς υπό το «πέπλο» της ανωνυμίας.
Αντεύχομαι Καλό Πάσχα!
ΥΓ: Θα με ενδιέφερε να διαβάσω και κάποιες από τις δικές σας απόψεις για τον οικουμενικό διάλογο, για την αναφορά «υπέρ της των πάντων ενώσεως», κλπ. Αν έχετε τη καλοσύνη να μου στείλετε, έστω και υπό το πέπλο της ανωνυμίας σας, κάποιες θέσεις σας, θα σας ήμουν υπόχρεως.
Δεύτερε ανώνυμε μη βιάζεσαι να αποφανθείς ότι δεν υπάρχει διάθεση να δοθεί απάντηση από τη πλευρά μας στον Α' ανώνυμο (του οποίου ανέλαβες ρόλον αυτοκλήτου υπερασπιστού).
Στις 11.36 έγραψες ότι "είναι ξεκάθαρο (σ.σ.!) ότι δεν υπάρχει διάθεση για απάντηση" και στις 11.37 η απάντηση δημοσιεύθηκε...
Ανέλαβες (αυτόκλητος) συνήγορος, αλλά μάλλον αποδείχθηκες χασοδίκης...
Κύριε Ανδρεόπουλε,
παρακολουθώ την ανταλλαγή απόψεων σε αυτή σας την ανάρτηση με Ανωνύμους σχολιαστές. Και ενώ είχα αποφασίσει να μην γράψω κανένα σχόλιο, αναγκάζομαι να το κάνω διαβάζοντας το σχόλιο σας για την οικουμενική διάσταση της Ορθοδοξίας.
Τρεις παρατηρήσεις θα κάνω:
1. Συμφωνούμε ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία πάντοτε εύχεται υπέρ της των πάντων ενώσεως. Όμως ο λόγος του Κυρίου "ίνα πάντες εν ώσι" δυστυχώς έχει στις μέρες μας παρερμηνευθεί ηθελημένα από τους οικουμενιστές για να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολόγηση της αποκλίνουσας από την ορθή (ορθόδοξη) θεολογία συμπεριφοράς τους. "Ίνα πάντες εν ώσι" αλλά "εν αληθεία". Αν δεν συμφωνούμε στην Πίστη δεν μπορούμε να γίνουμε ένα. Και δυστυχώς αυτό δεν είναι πλέον αυτονόητο. Αν και οι Παπικοί συνεχίζουν να έχουν πρωτείο, αλάθητο, filioque και άλλες αιρετικές διδασκαλίες, όμως κάποιοι οικουμενιστές "Ορθόδοξοι" σπέυδουν να τους ονομάσουν "αδελφή Εκκλησία", να συμπροσευχηθούν μαζί τους και να περπατήσουν με βήμα ταχύ προς μια ένωση στην πράξη χωρίς συμφωνία στην Πίστη.
2. Ο καθηγητής Πέτρος Βασιλειάδης που χρησιμοποιείται ως οδηγό σας για την οικουμνικότητα είναι γνωστός για τις οικουμενιστικές τους απόψεις που μπορεί κανείς να διαβάσει στα πιο πολλά του βιβλία. Οδηγοί μας ας είναι οι Άγιοι Πατέρες και όχι μερικοί καθηγητές του σήμερα. Αλήθεια, τι έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ή ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς για τους Λατίνους;
3. Η ενότητα 35 του βιβλίου της Γ΄Γυμνασίου αποτελεί μία ίσως από τις χειρότερες ενότητες στα νέα βιβλία Θρησκευτικών. Προβαλλει το ΠΣΕ και τις οικουμενσιτικές δράσεις κάποιων επισκόπων ως τακτική δήθεν της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τι θα περίμενε όμως κάποιος από ένα βιβλίο που ηθελημένα αποσιωπά τη διδασκαλία όλων των αντιπαπικών Αγίων (αγ. Κοσμάς, αγ. Γρηγόριος Παλαμάς); Δεν είναι λοιπόν οδηγός ορθόδοξης θεολογίας μία ενότητα σχολικού βιβλίου, που μάλιστα έχει δεχθεί πολλές παρατηρήσεις από θεολόγους.
Διάβασα προσεκτικά τα όσα μου γράψατε και οφείλω να ομολογήσω ότι σε πολλά έχετε δίκιο.Προφανώς και μάλλον είναι εγωιστικό να περιμένω να ακούσω κάτι το οποίο να κλίνει περισσότερο προς την δική μου άποψη.Επίσης, ίσως έχετε δίκιο και πάλι στον χαρακτηρισμό 'χριστιανικά καρφιά'.Πιστέψτε με όμως,καθώς τα έγραφα (περί προσωπικής προβολής κλπ) ειλικρινά είχανε την μορφή της ευχής.Δεν μπορώ να γνωρίζω πραγματικά τα κίνητρά σας.Μπορεί να έχετε τα καλύτερα πραγματικά.Επειδή όμως παρότι όχι Θεολόγος, αγαπώ όπως παρατηρήσατε τον χώρο αυτό,έβλεπα μια επιτηδευμένη ασάφεια (ίσως λανθασμένα από την μεριά μου) στην απάντησή σας, μίλησα και έτσι.Ειλικρινά σας ζητώ συγνώμη.Μακριά από εμάς οι προσωπικές αντιπαραθέσεις ειδικά ύστερα από τον τρόπο που μου απαντήσατε.Έστω και ανώνυμα από την μεριά μου.Εξάλλου και τα ιστολόγια σε αυτό αποσκοπούν.Σε ειλικρινή διάλογο με αντιπαραθέσεις και θέσεις, που να καταλήγουν σε κάποιο αποτέλεσμα όμως.Ελπίζω να ξεκαθαρίσαμε οποιαδήποτε παρεξήγηση μεταξύ μας.
Τώρα φυσικά και να σας γράψω την άποψή μου σχετικά με το διάλογο που διεξάγεται μεταξύ των εκκλησιών.Η άποψή μου είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη να γίνεται αυτός ο διάλογος.Και εξηγούμαι.1ον)Βλέπουμε εδώ και χρόνια ότι δεν υπάρχει 'ειρήνη' μέσα στην ίδια μας την εκκλησία (ίντριγκες,σκάνδαλα,προσωπικές κόντρες Πατριάρχου-Αρχιεπισκόπου για Νέες Χώρες και πολλά άλλα), και πριν καν έχουμε τακτοποιήσει 'τα του οίκου μας' θα πάμε να βάλουμε τάξη στον υπόλοιπο κόσμο;Είναι αντιφατικό.2ον)Βλέπουμε ότι δεν υπάρχει 'ειρήνη' στη κοινωνία της χώρας μας, στο ποίμνιο της εκκλησίας μας και προσπαθούμε να βάλουμε τάξη στους ξένους;Και αυτό αντιφατικό.Από την στιγμή που δεν μπορούμε να 'ειρηνέψουμε' την τοπική μας κοινωνία συμπεριλαμβανομένης και της παραπαίουσας νεολαίας μας, θα 'ειρηνέψουμε' τους άλλους;Πρώτα τακτοποιούμε τα δικά μας εκκρεμή θέματα και μετά των γειτόνων μας.3ον)Ανέκαθεν από γενέσεως του ανθρώπου, δεν έχουνε εκλείψει οι πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων και των λαών.Χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς.Ποτέ.Τα συμφέροντα τα ατομικά αλλά και τα κρατικά δεν μπορούνε να συμπίπτουν.Ποιος έχει την ψευδαίσθηση ότι θα εγκαθιδρύσει την παγκόσμια ειρήνη;Είναι ουτοπικό.
Η χριστιανική ορθόδοξη διδασκαλία διδάσκει ότι για να πετύχουμε τους μεγάλους στόχους (απαλλαγή από πάθη κλπ) πρέπει να καταφέρουμε τους μικρούς στόχους (απαλλαγή από μικρές αμαρτίες και πάθη).Είναι άτοπο για την εκκλησία μας να κάθεται να συνδιαλέγεται με τις ετερόδοξες εκκλησίες σε όλο τον κόσμο, πριν ακόμη έχει διευθετήσει 'τα του οίκου της' όπως προείπα.Αυτή είναι η άποψη μου κ.Ανδρεόπουλε και σας εύχομαι ξανά μετά αδελφικής αγάπης Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.
Ο/Η Xaris Andreopoulos είπε...
Aγαπητέ και εκλεκτέ συνάδελφε Ιωάννη (Τάτση) και ανώνυμε αδελφέ μας,
σας παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά τον άρθρο μου, στο οποίο σας παρέπεμψα: http://theologylar.blogspot.com/2008/05/blog-post_17.html
Θα προσέξετε ότι στο άρθρο μου αυτό καταγράφω το γεγονός ότι:
"μου προκάλεσε ιδιαίτερα δυσάρεστη εντύπωση το γεγονός ότι η Ρ/Κ Εκκλησία επανέλαβε τον Ιούλιος 2007 τις δοξασίες της, δύο μήνες πριν την προγραμματισμένη - για τον Οκτώβριο του 2007 - συνεδρίαση στη Ραβέννα της Ιταλίας της μικτής Επιτροπής εκπροσώπων της Ρ/Κ και της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που είχε σαν θέμα το επίμαχο πρωτείο. Δηλαδή η Ρ/Κ Εκκλησία έσπευσε να προκαταλάβει τα συμπεράσματα της επιτροπής, υπονομεύοντας σοβαρά τον ίδιο τον διάλογο. Ετσι στη συνεδρίαση της Ραβέννας, όχι μόνο δεν υπήρξε συμφωνία για το πρωτείο του Πάπα (πως θα μπορούσε άλλωστε, τη στιγμή που η περί πρωτείου αντίληψη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ορθόδοξη εκκλησιολογία;), αλλά διαπιστώθηκε ότι ούτως εχόντων των πραγμάτων ο δρόμος για την ενότητα είναι ακόμη μακρύς. Πολύ μακρύς..." Αυτά γράφω. Διαφωνείτε σε κάποια σημεία; (Aν ναι, πείτε μου πού; Επαναλαμβάνω ότι δεν διεκδικώ το αλάθητο, αλλά με ενδιαφέρει η άποψη του άλλου, ιδίως αν πρόκειται για αδελφό που πονάει για θέματα της Εκκλησίας μας.
Eπίσης δείτε σας παρακαλώ τη κατακλείδα των απόψεών μου, για το ίδιο θέμα:
"Αξίζει να επισημανθεί ότι στο πλαίσιο του διαχριστιανικού διαλόγου η Ορθόδοξη Εκκλησία, δια του συντονιστικού αυτής κέντρου, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εξαίροντας το οικουμενικό κύρος του Συμβόλου της Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως, έχει δηλώσει ευθύς εξ αρχής και χωρίς περιστροφές ότι «πάσα ένωσις δέον να στηρίζηται επί της κοινής πίστεως και ομολογίας της αρχαίας αδιαιρέτου Εκκλησίας των επτά Οικουμενικών Συνόδων και των οκτώ πρώτων αιώνων». (Σταυρίδη Βασ. «Ιστορία της Οικουμενικής Κινήσεως», Θεσ/νίκη, 1984, σελ. 349) και μόνο επί αυτής της βάσεως συζητά και προσεύχεται για την ενότητα της διαιρεμένης χριστιανοσύνης. Που σημαίνει ότι δεν νοούνται ορθόδοξες υποχωρήσεις στ’ όνομα του διαλόγου, αλλά αγώνας και μόνο για την επάνοδο των πεπλανημένων ετερόδοξων αδελφών μας στο χώρο της μιάς και μοναδικής, εν Χριστώ, αληθείας, όπως την εξέφρασαν με τα δόγματα και τους κανόνες οι Οικουμενικές Σύνοδοι της αδιαίρετης αρχαίας μας Εκκλησίας".
Διαφωνείτε σε κάποιες από τις παραπάνω απόψεις μου; Αν ναί, με χαρά (και σεβασμό) περιμένω να διαβάσω τον όποιο αντίλογο.
Για τον κ. Π. Βασιλειάδη, έχω διαφορετική άποψη από τη δική σου αγαπητέ Γιάννη, όπως και για τη συγκεκριμένη ενότητα του βιβλίου της Γ', την οποία θεωρώ αξιόλογη. (φυσικά έχω αντιρρήσεις για το περιεχόμενο πολλών άλλων κεφαλαίων, και γι' αυτό το λόγο κατέθεσα υπόμνημα στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και οι θέσεις - επισημάνσεις μου έγιναν δεκτές και μου γνωστοποιήθηκε ότι την επόμενη έκδοση του βίβλίου θα γίνουν οι διορθώσεις).
Για να κλείσουμε όμως με το θέμα με το οποίο ξεκινήσαμε (οικουμενικός διάλογος), με δύο λόγια θα επαναλάβω ότι με τα σημερινά δεδομένα φαντάζει πολύ μακρύς ο δρόμος για την ενότητα με τους ετερόδοξους χριστιανούς. Κατά τη γνώμη μου πάντως οδηγό μας στις σχέσεις και το διάλογο με τους ετεροδόξους θα πρέπει να έχουμε την ευχητήριο αναφορά "αγαπήσωμεν αλλήλους" (κατά πρώτον) "ινα εν ομονοία ομολογήσωμεν" (κατά δεύτερον και ουσιαστικότερο εάν - οψέποτε - συμβεί (κοινό ποτήριο).
Κατά τ' άλλα, τι άλλο παρά θερμές, αδελφικές ευχές για Καλό Πάσχα!
Ερρωσθε!
12 Απρίλιος 2009
Δημοσίευση σχολίου