Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

"Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση". Παρουσίαση του βιβλίου στο "Athensvoice.gr"


Παρουσίαση του βιβλίου "H Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση", εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, σσ. 420, δια της γραφίδος της δικηγόρου, διδάκτορος της Νομικής ΕΚΠΑ, ειδικής επιστήμονος στο Συνήγορο του Πολίτη, κ. Ζωής Καραμήτρου, στο




Σάββατο 28 Απριλίου 2018

Η Εκκλησία στη δικτατορία 1967-1974. Μια νηφάλια προσέγγιση




"Σε μια από τις πλέον σκοτεινές και δυσερμήνευτες περιόδους της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας που ανέδειξε τον πολιτικό χαρακτήρα της εκκλησιαστικής δράσης αλλά και τον ρόλο ιδεολογικής νομιμοποίησης μιας δικτατορίας τον οποίο διαδραμάτισαν εκκλησιαστικοί ταγοί, αναφέρεται το βιβλίο του Λαρισαίου θεολόγου καθηγητή, δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας του ΑΠΘ Χάρη Ανδρεόπουλου. Πρόκειται για μια επιστημονική πραγματεία που έρχεται να ρίξει φώς στις σχέσεις της διοικούσας Εκκλησίας και της Πολιτείας της περιόδου 1967 - 1974, όπως αυτές διαμορφώθηκαν υπό το κράτος της εγκαθιδρυθείσας την 21η Απριλίου 1967 επτάχρονης δικτατορίας. Το βιβλίο παρουσιάσθηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η εφημερίδα «Χριστιανική» και η οποία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης (25.04.2018) στο αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ".

* Αναλυτικό φωτορεπορτάζ στο Οrthodoxia.info 
 
και εφημ. "Ελευθερία" Λαρίσης

Τρίτη 3 Απριλίου 2018

"Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση": Παρουσίαση του βιβλίου στο περιοδικό "Σύναξη", τχ. 145, Μαρτίου 2018




«….ο συγγραφέας περιγράφει το εύρος των παρεμβάσεων που υπέστη η Εκκλησία από το καθεστώς της Επταετίας με αντικειμενική ματιά, με εξονυχιστική παράθεση πηγών, χωρίς διάθεση «ουδετεροποίησης» ή αντιθέτως πρόθεση «δίκης» - πολλώ δε μάλλον «καταδίκης» - εκπροσώπων της θεσμικής Εκκλησίας για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους. Το ζητούμενο για τον συγγραφέα είναι η ιστορική αλήθεια η οποία φωτίζεται και αποτιμάται από την ίδια την παράδοσης της Εκκλησίας. Στο πλαίσιο αυτό ο συγγραφέας κρίνει τις κανονικές εκτροπές (και τα έκτροπα) τόσο κατά την πρώτη περίοδο της δικτατορίας, επί αρχιεπισκοπείας Ιερωνύμου Κοτσώνη, όσο και κατά την δεύτερη επί αρχιεπισκοπείας Σεραφείμ Τίκα, με κριτήρια θεολογικά και εκκλησιολογικά».

Φωτεινή Οικονόμου, καθηγήτρια θεολόγος [M.Th.] και συγγραφέας, στο περιοδικό "Σύναξη" , τχ. 145, Μαρτίου 2018.

Ολόκληρη η βιβλιοπαρουσίαση εδώ: "Σύναξη"

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Η εκκλησιαστική πτυχή στο «Μακεδονικό ζήτημα»



 
Ο κανονικός Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτης Σκοπίων Ιωάννης
Η Ιερά Σύνοδος της σχισματικής "Εκκλησίας της Μακεδονίας". 

 
  Ολη η ιστορική αλήθεια για τις πολιτικές σκοπιμότητες που οδήγησαν προ 50ετίας στην ίδρυση της λεγομένης «Μακεδονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας»  και οι  λόγοι για τους οποίους η Εκκλησία της Ελλάδος ζητά να απαλειφθεί ο όρος «Μακεδονία» και τα παράγωγά του από την ονομασία της Εκκλησίας των Σκοπίων.

* Ολόκληρο το άρθρο στο Αmen.gr

«Η Εκκλησία δεν συμβιβάζεται με τυραννίες»


*   Ο επίτιμος Πρόεδρος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» Μανώλης Μηλιαράκης για τις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας κατά την περίοδο της Επταετίας μ΄ αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974», του θεολόγου καθηγητή Χάρη Ανδρεόπουλου, από τις εκδόσεις «Επίκεντρο». Αρθρο στην εφημερίδα "Χριστιανική" (25.01.2018, φυλ. 1002, σελ. 10)

Του Μανώλη Μηλιαράκη *


"....Είναι θλιβερό και ταυτόχρονα έντονα ανησυχητικό, για το επίπεδο της πνευματικής ζωής του τόπου μας, το γεγονός ότι έχουν περάσει πάνω από πενήντα χρόνια από την επιβολή, στη χώρα μας , της ξενοκίνητης και ξενόδουλης δικτατορίας του 1967-1974 και η Διοίκηση της Εκκλησίας μας, η Ιεραρχία της, καθώς και οι Θεολογικές Σχολές και οι Χριστιανικές Αδελφότητες, δεν έχουν αισθανθεί την ανάγκη να πουν στο Θεό και το λαό του Θεού, δυο λόγια για τη στάση τους, εκείνη την περίοδο. Να κάνουν ένα απολογισμό. Να κοιτάξουν στα μάτια τις στρατιές που εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, χωρίς να αισθάνονται στο πλευρό τους, τον εξ ορισμού φυσικό προστάτη τους, τη Μητέρα Εκκλησία και τους φορείς, που υποτίθεται ότι εκφράζουν και υπηρετούν το Πνεύμα και το Φρόνημά της. Αντίθετα έβλεπαν και άκουαν ιεράρχες και καθηγητάδες, να υμνούν κατά τρόπο εμετικό τους τυράννους, τους καταλυτές του Συντάγματος, τους δολοφόνους των θυμάτων του Πολυτεχνείου και της παράδοσης της Βορείου Κύπρου στον Αττίλα. Το Κίνημα της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» επανειλημμένα, προφορικώς και γραπτώς, έχει απευθυνθεί στα αρμόδια όργανα της Εκκλησίας και έχει θέσει, ως θέμα ορθοδόξου ήθους και σεβασμού στο μέγα Μυστήριο της Εξομολογήσεως, να μιλήσει η Ιεραρχία ανοικτά στο λαό, για τα όσα έπραξε που δεν έπρεπε να πράξει και για τα όσα παρέλειψε να πράξει και δεν τα έπραξε, στη διάρκεια της επτάχρονης Δικτατορίας. Αλλά, δυστυχώς, φωνή βοώντoς εν τη ερήμω… (...)

(...) Με τα δεδομένα αυτά το βιβλίο του Χαράλαμπου Ανδρεόπουλου, «Εκκλησία και Δικτατορία. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση», όπως και το προηγούμενο του Ανδρέα Αργυρόπουλου «Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας», αποτελούν, πέραν από την ιστορική τους αξία, μια θαρραλέα φωνή, δύο μάχιμων θεολόγων, για ένα θέμα που για τους εκκλησιαστικούς παράγοντες, ανώτατους κληρικούς, Θεολογικές Σχολές, Χριστιανικές Αδελφότητες, χριστιανούς διανοουμένους και τιμητές των πάντων, είναι ταμπού. Αποφεύγουν να το θίξουν, σαν να είναι εντελώς αδιάφορο ή ξένο προς αυτούς, ενώ η ευθύνη τους για την καλλιέργεια, ανάπτυξη και διάδοση μιας ιδεολογίας, που ο Νίκος Ψαρουδάκης ονόμασε «αόμματο αντικομμουνισμό», και η οποία υπήρξε το θεμέλιο της προπαγάνδας της Χούντας των συνταγματαρχών, είναι φανερή και τεράστια. Ποιός, της γενιάς μου, δεν θυμάται τα προδικτατορικά κηρύγματα και μηνύματα της κατεστημένης Θεολογίας, του άμβωνα, του πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου, του Τύπου και του εν γένει λόγου των Αδελφοτήτων, που ως επίλογο και συμπέρασμά τους είχαν ότι «ο Κομμουνισμός με τους κρυπτοκομμουνιστές και τους συνοδοιπόρους του απεργάζονται την υποδούλωση της χώρας και οι χριστιανοί έπρεπε να προσεύχονται να μας λυπηθεί ο μεγαλοδύναμος για να σωθούμε από τον άθεο Κομμουνισμό, στέλνοντάς μας έστω και ένα λοχία!» Και ο Θεός…άκουσε τις προσευχές των «ευσεβών και πιστών» χριστιανών και στις 21 Απριλίου του 1967 μάς έστειλε ένα συνταγματάρχη με την παρέα του. Έτσι είδε η κατεστημένη προδικτατορική θεολογία τον ερχομό «της εθνοσωτηρίου εθνικής επαναστάσεως» της Χούντας και σήμερα τηρεί σιγή ιχθύος για την τότε, ασύμβατη με το ορθόδοξο δημοκρατικό χριστιανικό ήθος, στάση της! Γι΄αυτό - επαναλαμβάνω - το βιβλίο του Χαράλαμπου Ανδρεόπουλου έχει μια ιδιαίτερη αξία και αξίζουν συγχαρητήρια και στον ίδιο και στις εκδόσεις «Επίκεντρο»..."


* Ολόκληρο το άρθρο στις ιστοσελίδες "ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ"  και  "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ"