Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Kατά Φαρισαίων λόγος έκτος


Του Κώστα Νούση,
Φιλολόγου - θεολόγου ΑΠΘ

Όταν προ ημερών έγραψα τις πρώτες μου σκέψεις περί νεοφονταμενταλιστών, είναι αλήθεια πως δεν ανέμενα τη θύελλα των αντιδράσεων που ακολούθησε και έτσι κατοχύρωσε de facto την αλήθεια των λόγων μου, την ύπαρξη του φαινομένου και την προχωρημένη του σήψη. Η απάνθρωπη έως δαιμονική τους διάθεση, οι αστήρικτες για την εκφραστική αρτιότητα καταγγελίες εναντίον της γραφίδος μου, οι αστείες επιστημονικής φαντασίας συκοφαντικές λασπολογικού τύπου επιθέσεις τους σε προσωπικό κατ’ εμού και συναδέλφων μου επιθέσεις (υπάνθρωπα ανέραστα υποκείμενα που καπηλεύονται τη χριστιανική ταυτότητα, ωσεί δειλά γύναια κεκρυμμένα υπό την ανωνυμία τους, αυτοί οι «θαρραλέοι» μπροστάρηδες κατά οικουμενιστών, υποψήφιοι δοσίλογοι σε περιόδους πολιτικών εκτροπών, εκτρωματικά κακέκτυπα αρχαίων ηρώων της πίστεως, φασιστοειδή μικρόνοα ανθρωπάκια, ανισόρροποι ψυχολογικά φορείς και βέβηλοι χρήστες και δυσφημιστές της χριστεπωνύμου ιδιότητος, εραστές του γράμματος και δολοφόνοι του πνεύματος του νόμου, θρησκειοποιητές και φαιδροποιητές του εκκλησιαστικού γεγονότος, αδελφοβόρα θηρία εκτρεφόμενα από ψευδοπροφήτες πνευματικούς, πάτρωνες της χριστιανικής τζιχάντ, γραφικοί αποτυχημένοι της ζωής που το μόνο που δεν κάνουν φανερά είναι να ψωνίζουν από καταστήματα γυναικείων ενδυμάτων –προς τούτοις για την αποκατάσταση της ιστορικής και μόνον ακριβείας και χάριν της μνήμης ενός μακαριστού προσφιλούς σε μένα προσώπου τους απήντησα με το άρθρο μου «επιστολή από φίλο σε φίλο» που ανηρτήθη στο forum ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ του θεολόγου Παναγιώτη Ανδριόπουλου) απέδειξαν του λόγου το αληθές: η φυλή των Φαρισαίων δεν πέθανε ποτέ.

Και μια που στόχος των γόνιμων ορθοδόξων θεολογικών παρεμβάσεων δεν είναι η ψιλή επιστήμη αλλά κυρίως η πνευματική προαγωγή του εκκλησιαστικού πληρώματος, θα ήθελα να καταθέσω ολίγα τινα περί του εκτρώματος που καλείται φαρισαϊσμός, ενός πνευματικού καρκινώματος που οδηγεί ταχέως στο δεύτερο θάνατο της Αποκαλύψεως. Από τα ευαγγέλια συνάγεται πως οι κύριοι εχθροί του Χριστού ήταν οι Φαρισαίοι, αλλά και αντιστρόφως. Ο Ιησούς διαβεβαίωσε τελώνες και πόρνες για το προβάδισμά τους στην είσοδο της Βασιλείας του Θεού, ενώ επεσφράγισε με το θεϊκό κύρος των λόγων του την αιώνια καταδίκη των υποκριτών φαρισαϊζόντων. Το πνευματικό αυτό απόστημα οδηγεί μετά μαθηματικής ακριβείας στην κόλαση, διότι στερεί την αυτογνωσία που προάγει στη μετάνοια, ενώ τα σαρκικά παραπτώματα στην ταπείνωση και την τελωνική δικαίωση. Το υπόβαθρο του φαρισαϊσμού και της δαιμονικής έπαρσης είναι φυσικά και ο πνευματικός πατέρας των ζηλωτικών κινημάτων πάσης φύσεως και ικανού αριθμού φιλάθλων των φατριαζόντων «ορθοδόξων» ομάδων.
Είναι προφανές ότι ο φαρισαΐζων εγωκεντρισμός επεκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα εκδηλώσεων και εσωτερικών στάσεων ζωής. Όλα όμως τα ασθενήματα αυτά έχουν ένα κοινό παρονομαστή: την αυτοειδωλοποίηση και εμετική αλαζονική διαστροφή του «βαθέος ανθρώπου». Είναι εκείνοι που καθήρεσαν το Χριστό και τον εκθρόνισαν υφαρπάζοντες τη θέση του Κριτού ως ο πάπας τον οποίο υποτίθεται ότι μάχονται! Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρέκβαση: προτιμώ την «πλάνη» του ησύχιου πνευματικού βίου από την έκπληξη που θα νιώσουν πολλοί ακούγοντας εν τη εσχάτη ώρα το «ουκ οίδα υμάς τους ορθοτομούντας και ποιούντας σημεία εν τω ονόματί μου».

Φέροντες προσχηματικά το όνομα του χριστιανού οι υποκριτές αυτοί έχουν μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι όντες ( Β’ Τιμ. γ’ 5 ) . Ζωντανοί νεκροί που περπατούν ανάμεσά μας, ανελεύθερα θλιβερά όντα μακράν της ελευθερίας που χάρισε ο Κύριος. Εσωτερικά κενοί, στη μοναξιά της αυτολατρείας τους, μελαγχολικοί επιλήσμονες των στοιχειωδών ανθρωπίνων χαρών - πολλώ δε μάλλον των πνευματικών τοιούτων - άνθρωποι άνευ αληθούς αξίας, την οποία προσπαθούν να κτίσουν επινοώντας ανύπαρκτες αρετές περί εαυτών ή εισερχόμενοι σε ομάδες για να λάβουν εξ αυτών εύσημα και υπόσταση. Και όλα αυτά διότι στερούνται της μόνης αξίας: η δε αξία ην ο Χριστός.

Η ιστορία του επί γης βίου του Ιησού βρίθει αποδείξεων για τη διαστροφή των φαρισαίων κάθε εποχής. Είναι εκείνοι που τον κατεδίκασαν ως βλάσφημο, αυτοί που δε χώνεψαν την αθώωση της μοιχαλίδος από το λιθοβολισμό, που δε χάρηκαν με τη θεραπεία των ασθενών το Σάββατο, όσοι δεν του συγχώρησαν ποτέ το ομοτράπεζο με τον αρχιτελώνη Ζακχαίο. Θρησκευάμενοι με πολλαπλές αναγνώσεις του θείου νόμου αλλά ουδέποτε κατανοήσαντες την ιστορία με το φυτό του Ιωνά. Τους αρκεί να είναι οι ίδιοι στον παράδεισο. Ο πλησίον έχασε τη θέση του δίπλα τους και εκεί θρονιάστηκαν δαίμονες, φαντάσματα και ιδεολογήματα.

Όντα ταλαίπωρα, ουδεμίαν σχέσιν έχοντα με τη λεβεντιά των ορθοδόξων αγίων, με την αποφορά πάνω τους του ανοήτου εγωισμού τους, όντα ευσεβιστικά και ηθικιστικά, ουδόλως όμως αγαπητικά, ένια δε εξ αυτών ελεγχόμενα και περί της στοιχειώδους ανθρωπιάς, χριστιανοί που έχασαν τη θέρμη της χάριτος του Αγίου Πνεύματος και μεταμορφώθηκαν σε δαιμονιώδεις ψυχρές οντότητες.

Ο Χριστός και κατ’ επέκταση η Εκκλησία του ήταν πάντοτε ο αδυσώπητος εχθρός τους. Για αυτό ίσως η έμμονη πολεμική τους κατά ποιμένων κυρίως και ποιμαινομένων δευτερευόντως. Ο Κύριος στέκεται ανερμήνευτος ενώπιόν τους με την απέραντη αγάπη του στους αμαρτωλούς και την απόρριψη των ιδίων. Αναρωτιούνται πώς γίνεται αυτό, αφού αυτοί είναι οι καθαροί, οι ηθικοί, οι ορθόδοξοι…

Βδελύγματα ενώπιον του Κυρίου, ακάθαρτοι και δυσώδεις κεκονιαμένοι τάφοι. Ειδωλολάτρες μιας υποκειμενικής αγιότητας την οποία προσέδωσαν μόνοι τους στον εαυτό τους αυθαιρέτως και προκλητικώς, θεωρούντες πως κέρδισαν τον παράδεισο όντες ήδη στην κόλαση, ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες τοποθετούντες και λατρεύοντες εαυτόν στη θέση του αληθινού Θεού.

Όφεις και γεννήματα εχιδνών ανάγκασαν τον γλυκύ και πράο μας Ιησού να τους αποκαλέσει, ανατρέποντας, όπως τότε τα εμπορεύματα στο ναό του Σολομώντος με ιερή αγανάκτηση, έτσι και εν προκειμένω το πέπλο της απάτης του φαίνεσθαί τους και φέρνοντας στο φως τον πνευματικό κεκρυμμένο οχετό τους και το περισσεύον εκ της καρδίας τους δηλητήριο που εκτοξεύουν ευκαίρως ακαίρως. Δεν απαριθμώνται οι απαξιωτικοί και καταδικαστικοί προς αυτούς χαρακτηρισμοί του Θεού, τους υπερθεματίζοντες σε δικαιοκρισία! Τα κατ’ αυτών σαφέσταστα ραπίσματα όπως προκύπτουν από τα λόγια και τα έργα του Χριστού εν τοις ευαγγελίοις δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν και αντικατεστάθησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας από τις διορθωτικές τους επεμβάσεις στο έργο και το ήθος του Θεού. Η επιείκεια του Χριστού εκλαμβάνεται από τους εν λόγω ως αδυναμία την οποία παντοιοτρόπως ευτελίζουν με την υπεροπτική παρά τω αδερφώ εγκατάσταση εαυτών σε υψηλότερο βάθρο, από το οποίο υπερφιάλως ατενίζουν ως άκαμπτα ψυχρά αγάλματα τα πάντα εκτός των παραπλησίως ισταμένων ελαχίστων αδερφών τους, οίτινες αδυνατούν να ανέλθουν στο οπτικό τους πεδίο. Πλήρεις εξ εαυτών, απέχοντες από τη θεϊκή εντολή της αγάπης σε εχθρούς και φίλους, ανυποψίαστοι για την ύψιστη κλήση του Θεού στον άνθρωπο, άγευστοι του θείου ( πλείστοι δε εξ αυτών και του ανθρωπίνου ) έρωτος.

Τα προαναφερθέντα, λεχθέντα με πόνο ψυχής γενικώς περί φαρισαϊσμού και χωρίς διάθεση φωτογραφίσεως συγκεκριμένων ανθρώπων και γεγονότων, είναι μια αδρή στοιχειώδης περιγραφή του φαινομένου. Ο καθένας μας ελέγχεται περί της νόσου αυτής κατά περίπτωση. Ας προσέξουν κάποιοι, πριν μου καταμαρτυρήσουν και πάλι ότι βάλλω συγκεκριμένως, μήπως φωτογράφισα τους ιδίους. Δεν έχω διάθεση δαιμονοποίησης των πάντων αλλά κατακρήμνισης της ποικιλομόρφου ειδωλολατρίας, τέκνα της οποίας εισίν άπαντες οι εν λόγω χριστοκάπηλοι. Στο πνεύμα αυτό θα τολμήσω να κάνω ένα ιστορικό παραλληλισμό – μια που ο κύκλος των παρεμβάσεών μου έγινε επ’ αφορμή του νεοζηλωτισμού και κατέληξε κατά νεοομολογητών - και έκαστος ας τον ερμηνεύσει κατά το δοκούν: ο πατήρ Ιάκωβος Τσαλίκης - ήδη κατακυρωμένος άγιος στη συνείδηση πάντων ημών - προσευχόταν για την εκλογή του νυν προκαθημένου και εχάρη τα μάλα με την επίτευξή της. Ο αγιότερος λοιπόν πρώτος τον λίθον βαλέτω…

Λάρισα, 11/12/2009

13 σχόλια:

π. Γ. Θ. είπε...

υπάνθρωπα ανέραστα υποκείμενα

Το πνευματικό αυτό απόστημα οδηγεί μετά μαθηματικής ακριβείας στην κόλαση, διότι στερεί την αυτογνωσία που προάγει στη μετάνοια, ενώ τα σαρκικά παραπτώματα στην ταπείνωση και την τελωνική δικαίωση(ΠΑΝΤΟΤΕ;).

άγευστοι του θείου ( πλείστοι δε εξ αυτών και του ανθρωπίνου ) έρωτος.

ΓΙΑΝΝΑΡΙΚΟΣ, ΓΙΑΝΝΑΡΙΣΤΗΣ Ή ΓΙΑΝΝΑΡΙΖΩΝ;...

ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΡΩ ΧΑΙΡΕΤΕ.

Ανώνυμος είπε...

ΣΑΣ ΠΡΟΗΔΟΠΟΙΩ: ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ FREE ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ! ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙΤΕ ΕΠΙΘΕΣΗ!

ΖΟΡΟ!

Kώστας Ν. είπε...

Όχι πάντοτε, αγαπητέ μου, για αυτό πρόσεχε μην πειραματιστείς...
Η πλάκα είναι ότι είμαι από εκείνους που ποτέ δε συμπάθησαν ιδιαίτερα το Γιανναρά, στον οποίο εντοπίζω και εμμονές και θεολογικά "λαθάκια".

Ανώνυμος είπε...

Το Γιανναρά πάντως φαίνεται να συμπαθεί το ιστολόγιο αφου διαφημίζει τις ομιλίες του!

Ανώνυμος είπε...

πάρχουν κάποιοι θεολόγοι που τον τελευταίο καιρό καταβάλλουν ανεπιτυχείς προσπάθειες να μας πείσουν ότι οι οικουμενιστές ορθώς φρονούν και πράττουν. Είναι υμνητές των ανύπαρκτων αρετών των οικουμενιστών και υβριστές των κληρικών και λαϊκών που μάχονται ενάντια στην παναίρεση του οικουμενισμού. Κατασυκοφαντούν τους υπογράφοντες την «Ομολογία Πίστεως» και υποκρίνονται τους καθαρούς από το αμάρτημα της συκοφαντίας επειδή απλώς δεν αναφέρονται ονομαστικά σε όσους συκοφαντούν αλλά τους καταδικάζουν όλους συνολικά.......
Τα οικουμενιστικά παραληρήματα που δημοσιεύονται τις τελευταίες μέρες σε ιστοσελίδες δεν αξίζουν καμίας ουσιαστικής προσοχής ούτε σοβαρής απάντησης. Διότι κι αν όλοι σιωπήσουμε τα ίδια τα ολισθήματα των οικουμενιστών κεκράξονται περί της αληθείας. Τι αξίζει να απαντήσει κανείς στους αυτόκλητους υπερασπιστές του Πατριάρχη Βαρθολομαίου όταν ο τελευταίος ξεκάθαρα εκτρέπεται της ορθοδόξου οδού δωρίζοντας Κοράνιο, συμπροσευχόμενος ματά παπικών και του ιδίου του αιρεσιάρχη Πάπα, ομιλώντας σε εβραϊκή συναγωγή, υποκλινόμενος στην πολυεθνική Coca Cola, συναγελαζόμενος με ομοφυλόφιλους προτεστάντες και στρεφόμενος με σκληρότητα ενάντια στα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας που με θάρρος ελέγχουν τα ολισθήματά του.
Συνεχίζεται

Ανώνυμος είπε...

Ο πιστός λαός έχει ορθό αισθητήριο. Γνωρίζει να διακρίνει την αλήθεια από το ψεύδος, την Ορθοδοξία από την αίρεση, τη γνήσια πνευματική ζωή από την κοσμική πολυτέλεια. Δεν πείθεται από τα ψευτο-επιχειρήματα των οικουμενιστών θεολόγων ούτε φοβάται τις φαναριώτικες απειλές. Ξέρει να εμπιστεύεται τους γνήσιους εκφραστές της Ορθόδοξης Θεολογίας και ζωής, τους ακολουθούντας τους Αγίους Πατέρες και όχι τους αντιστρατευόμενους την ορθόδοξη παράδοση.
Η Αλήθεια δεν χρειάζεται υπερασπιστές . Το ψεύδος όμως των οικουμενιστών, που υποκρίνεται την αλήθεια, πρέπει να αποκαλύπτεται για να μην οδηγηθούν στην πλάνη απλοί πιστοί έχοντες αγαθή προαίρεση. Ας γνωρίζουν οι οικουμενιστές ότι πλέον τα παραστρατήματά τους θα έρχονται στο φως και θα γνωστοποιούνται στον πιστό λαό. Και αυτός ο λαός, ως φύλαξ της Αληθείας, θα καταδικάζει τέτοιες εκτροπές για να λαμπρύνεται η Ορθοδοξία μας προς δόξαν Θεού.

τα διάβασα στο Ο πιστός λαός έχει ορθό αισθητήριο. Γνωρίζει να διακρίνει την αλήθεια από το ψεύδος, την Ορθοδοξία από την αίρεση, τη γνήσια πνευματική ζωή από την κοσμική πολυτέλεια. Δεν πείθεται από τα ψευτο-επιχειρήματα των οικουμενιστών θεολόγων ούτε φοβάται τις φαναριώτικες απειλές. Ξέρει να εμπιστεύεται τους γνήσιους εκφραστές της Ορθόδοξης Θεολογίας και ζωής, τους ακολουθούντας τους Αγίους Πατέρες και όχι τους αντιστρατευόμενους την ορθόδοξη παράδοση.
Η Αλήθεια δεν χρειάζεται υπερασπιστές . Το ψεύδος όμως των οικουμενιστών, που υποκρίνεται την αλήθεια, πρέπει να αποκαλύπτεται για να μην οδηγηθούν στην πλάνη απλοί πιστοί έχοντες αγαθή προαίρεση. Ας γνωρίζουν οι οικουμενιστές ότι πλέον τα παραστρατήματά τους θα έρχονται στο φως και θα γνωστοποιούνται στον πιστό λαό. Και αυτός ο λαός, ως φύλαξ της Αληθείας, θα καταδικάζει τέτοιες εκτροπές για να λαμπρύνεται η Ορθοδοξία μας προς δόξαν Θεού.

τα διάβασα στο http://thriskeftika.blogspot.com/2009/12/blog-post_1931.html

νομίζω πως αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στις ανοησίες του Νούση

Ανώνυμος είπε...

Είπαν οι διαχειριστές ότι δεν θα δημοσιεύουν κείμενα-άρθρα υβριστικά. Αυτό ισχύει μόνο προς την κατέυθυνση των ορθοδόξων; Τους οικουμενιστές τους αμνηστεύεται; Γιατί; Μήπως δεν βλέπετε ότι το άρθρο του αξιολύπητου Νούση, είναι γεμάτο ύβρεις και άλλες αθλιότητες;

Χριστόφορος

π. Λέων είπε...

Eύγε στον χρυσολόγο κ. Νούση! Πίστευα ότι είχαν εκκλείψει οι υγιείς φωνές και τα φωτεινά μυαλά! Εύγε για το θάρρος να τα πείτε εξω από τα δόντια!
Η συνεχόμενη προσέγγιση, ο αυξανόμενος σεβασμός, και η καλλιεργούμενη φιλία και αλληλογνωριμία μετάξυ της Ορθοδόξου και της Καθολικής Εκκλησίας, δεν θα έπρεπε να εμποδίζονται από όσους παραμένουν απολιθωμένοι εμμένοντας στην υπενθύμηση των ιστορικών διαφορών: αυτό τους εμποδίζει να ανοιχτούν στην πνοή του Αγίου Πνεύματος, το οποίο οδηγεί την Εκκλησία και είναι ικανό να μεταμορφώσει όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες σε ευνοϊκή ευκαιρία για την επίτευξη του αγαθού.

Συγχαρητήρια και πάλι.
Ο Κύριος να σας ευλογεί.
π. Λέων

Haris Andreopoulos είπε...

EΦΕΞΗΣ ΕΠΩΝΥΜΩΣ *

Aπο τούδε και εις το εξής, επειδή το θέμα παρουσιάζει εξειδικευμένο ενδιαφέρον με παρεμβάσεις ανθρώπων που επιθυμούν να διαλεχθούν σε επίπεδο θεολογικό - ακαδημαϊκό, το ιστολόγιο θα δέχεται μόνον επωνυμες παρεμβάσεις από εγγραμμένους (στο google) χρήστες.

Oι μη έχοντες εγγραφή και επιθυμούντες να παρεμβούν, μπορούν να μας στείλουν την έγγραφη παρέμβασή του μέσω e-mail και θα τη δημοσιεύσουμε.

(* Υπενθυμίζουμε ότι, εν προκειμένω, υιοθετούμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ την άποψη του συναδέλφου κ. Παν. Τελεβάντου ότι ειδικά για θεολογικά θέματα "ομολογία και ανωνυμία δεν συμβιβάζονται".)

Ευχαριστούμε εκ καρδίας μέσης
όσους μέχρι στιγμής παρενέβησαν ως "Ανώνυμοι" και είμαστε στη διάθεσή τους για την συνέχιση της προβολής των θέσεών τους, εφεξής επωνύμως. Ειδ' άλλως παρακαλούμε για την κατανόησή τους.

Και, κλείνοντας, επισημαίνουμε ότι ελάχιστα μας ενδιαφέρει το εάν η ανωνυμογραφία εξασφαλίζει μάζες αναγνωστών αυξάνοντας την αναγνωσιμότητα. Εμείς δεν απευθυνόμαστε σε μάζες, αλλά σε άτομα (= πρόσωπα, συμφώνως με την ορθόδοξη θεολογία μας), δεν μας ενδιαφέρει η ποσότητα (= αναγνωσιμότητα), αλλά η ποιότητα.

Στο πλαίσιο της απολύτως φιλελεύθερης, από την πλευρά μας,
προσέγγισης του ζητήματος, προτρέπουμε τους επιθυμούντες ανωνυμογραφίες και ευαρεστουμένους σε μάζες, να ανατρέξουν εις έτερα ιστολόγια, εις τα οποία ευδοκιμεί η ανωνυμογραφία, καθώς ως φαίνεται, οι διαχειριστές των θεωρούν ότι
η ομολογία συμβιβάζεται με την ανωνυμία - εμείς όχι.

π. Γ. Θ. είπε...

Όχι πάντοτε, αγαπητέ μου, για αυτό πρόσεχε μην πειραματιστείς...

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ...
ΑΝ ΚΑΙ ΟΖΕΙ "ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΣΜΟΥ"...

Haris Andreopoulos είπε...

Σε ποιόν απευθύνεσθε πάτερ μου;

Mπορείτε, σας παρακαλούμε, να μας εξηγήσετε τι ακριβώς - ή έστω περίπου - εννοείτε;

Eρρωσθε.

π. Γ. Θ. είπε...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ...

Haris Andreopoulos είπε...

Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή στο διάλογο, να είσθε καλά!