ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑ ΝΕΟΖΗΛΩΤΩΝ ΤΡΙΤΟΣ
(απευθυνόμενος προς τον κ. Παν. Τελεβάντο και τους συν αυτώ)
Του Κώστα Νούση,
Φιλολόγου - θεολόγου ΑΠΘ
Αγαπητέ αδελφέ και συνάδελφε, αφορμώμενος εκ των σχολίων σου απεφάσισα να γίνω ακόμα πιο αποκαλυπτικός και λάβρος κατά των φιλοσχισματικών ομοφρονούντων σου. Όχι τόσο ως μια προσωπική με σένα κόντρα, αλλά ως έναυσμα θεολογικής προσέγγισης ενός καυτού νοσηρού φαινομένου.
Θα ξεκινήσω και πάλι με την εμμονή σου στον όρο. Ο επιστημονικός ερασιτεχνισμός με τον οποίο ακουμπάς για πολλοστή φορά το θέμα της ορολογίας νομίζω δεν πείθει, κυρίως διότι δεν εκθέτεις για ποιον ουσιαστικό λόγο απαγορεύεται η χρήση του σε περιγραφές ανάλογων φαινομένων. Επειδή δηλαδή –ας συμφωνήσουμε συμβατικά- προέρχεται από τον προτεσταντισμό, μας στερείς την ελευθερία να τον χρησιμοποιήσουμε και αλλού; Η λογοκρισία στη τέχνη και την επιστήμη είναι τουλάχιστον χυδαία μορφή αντεπιστημονικού βωμολοχισμού, στον οποίο αμετανόητα καταφεύγεις, παρά την υπόδειξη που σου έκανα σε σχόλιό μου λίγο πριν δημοσιευθεί το κείμενό σου. Όμως δεν θα ερίσουμε περί λέξεων αλλά περί πραγμάτων. Σου θυμίζω το ιστορικά ανεπανάληπτο « ου γαρ εν ρήμασιν ημίν, αλλ’ εν πράγμασιν η αλήθειά τε και η ευσέβεια, κατά τον θεολόγον Γρηγόριον. Περί δογμάτων δε και πραγμάτων τον αγώνα ποιούμαι. Καν τις επί των πραγμάτων ομοφωνή, προς τας λέξεις ου διαφέρομαι» (Συνοδ. Τόμος 1351). Αλλά αφού κολλάς και στα λόγια, έχω και εγώ να σε ρωτήσω κάτι: μπορείς να ορίσεις επιστημονικώ τω τρόπω τι σημαίνει Γιανναρολογία και οικουμενισμός;; Μήπως εσύ με συκοφαντείς για διάτρητη επιστημοσύνη τη στιγμή που ενεργείς παρομοίως; Πρόσεχε στο εξής λοιπόν-και στο λέω χωρίς να θέλω να σε θίξω- όταν μιλάς περί επιστήμης να ενεργείς ως επιστήμων, τουτέστιν ορθώς, απαθώς και ουδόλως συνθηματολογικώς.
Πάμε πιο βαθιά τώρα. Αν με εγκαλείς ότι συκοφαντώ τη στιγμή που δεν κατονομάζω κανέναν, τότε εσύ προβαίνεις ονομαστικώς στην κατ’ εμού συκοφάντηση και θα στο αποδείξω με τα ίδια σου τα λόγια. Επαναλαμβάνεις πολλάκις για λόγους προπαγάνδας και εντυπωσιασμού ότι είμαι συκοφάντης και δε διστάζεις να με εξισώσεις με τον τρισκατάρατο. Εύχομαι πραγματικά να μη με βλέπεις σα δαίμονα αλλά ως αδερφό άρρωστο από την αμαρτία και θύμα του διαβόλου, ώστε να προσεύχεσαι για μένα. Λες λοιπόν ότι συκοφαντώ τους αντιοικουμενιστές. Θυμήσου όμως ότι δεν κατονομάζω ούτε έναν αλλά μιλώ γενικά, όπως δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς που έχεις στο νου σου αλλά σε πολλές άλλες μορφές νεοφονταμενταλισμού (π.χ. τους διαφωνούντες με το πρόγραμμα του Ρ/Σ). Εσύ όμως φαίνεται ότι θέτεις εαυτόν στη συγκεκριμένη κατηγορία νεοζηλωτικής παράταξης και μιλάς μόνο για αυτούς. Πώς λοιπόν με επικρίνεις ότι τους διασύρω σε προσωπικό επίπεδο;
Επίσης μιλάς κυρίως για κληρικούς και ηγετικές μορφές. Τον καημένο το λαό τον αγνοείς; Εμένα οι απλοί άνθρωποι με νοιάζουν περισσότερο από τους κατ’ εσέ ηγέτες των εκκλησιαστικών επαναστάσεων και με πανορθόδοξο κύρος που είναι φυσικά υπό συζήτηση πόσο πανορθόδοξο είναι συγκριτικά και με άλλους, που δυστυχώς είναι αφανείς ή παρεξηγημένοι ή υπό σκιάν για ποικίλους λόγους.
Με κατηγόρησες ως αθεολόγητο. Προφανώς είμαι. Παραδόξως όμως μου ζητάς σπουδαστικές περγαμηνές για τις ψυχολογικές μου αναλύσεις. Αν τις είχα δηλαδή θα σε έπειθα; Σίγουρα όχι, διότι είσαι προκατειλημμένος κατ’ εμού, κατ’ αναλογίαν με το πτυχίο θεολογίας μου που δεν σου έφτασε ώστε να σε αποτρέψει να με πεις αθεολόγητο. Μετά χρησιμοποιείς με γκεμπελικό τρόπο φράσεις τύπου «παντελώς ατεκμηρίωτο». Μάλλον δεν ήταν αρκετές οι αγιογραφικές μου παραπομπές και τα λόγια και περιστατικά από ορθόδοξους αγίους, με τα οποία προσπάθησα να τεκμηριώσω κατ’ ελάχιστον τις θέσεις μου. Συγχώρεσέ μου μόνο το γεγονός ότι σε ένα μικρό άρθρο για το ιστολόγιο δε θα έπρεπε να έχεις και πολλές απαιτήσεις εκτενέστερης τεκμηρίωσης. Στο κάτω κάτω πιστεύω ότι ανήκεις σε εκείνους που ακούνε το λογισμό τους μάλλον παρά την αντίθετη θέση, οπότε θα ματαιοπονούσα με περισσότερες αναφορές. Ου με πείσεις καν με πείσεις, ας είμαστε ειλικρινείς, αγαπητέ φίλε… Δεν ξέρω όμως αν τεκμηριώνει τις θέσεις μου μια φράση του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ: «οι αιρετικοί και οι σχισματικοί είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος». Τι άραγε δηλοί ο μύθος;
Τα κατ’ εσέ θα τα κλείσω με μερικά σημεία με τα οποία γέλασα. Λες για παράδειγμα κανα δυο φορές ότι δεν γνωρίζω τους «αντιοικουμενιστές» ηγέτες ούτε κατ’ όψιν. Είσαι σίγουρος; Γιατί αυθαιρετείς; Μήπως είσαι διορατικός; Διότι δεν εξηγείται άλλως, αφού δε με γνωρίζεις. Ένα τελευταίο: τον αντίχριστο γιατί τον συνέδεσες με τους ηγέτες του αντιοικουμενισμού; Είσαι σίγουρος ότι το είπα για αυτούς; Τελικά μάλλον με κατασυκοφάντησες, ίσως και ακουσίως…
Με αναγκάζει όμως η πρόκληση αυτή να γίνω και πάλι «κακός»:
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες δεν έχετε εισέλθει ολότελα στην εκκλησία και εμποδίζετε και άλλους να μπουν σε αυτή…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, που σκανδαλίζετε τον λαό του Θεού και διώχνετε πολλούς με τη συμπεριφορά σας έξω από την εκκλησία…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες κατηγορείτε τον πάπα Ρώμης και ενεργείτε όπως εκείνος…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες αυτοκλήτως ηγείσθε της εκκλησίας προτεσταντίζοντες εις έκαστος βάλλοντες αδιακρίτως διαμαρτυρόμενοι κατά των ποιμένων της…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες αρέσκεσθε να έχετε μια «καθαρότερη» εκκλησία παρά τη αληθή Εκκλησία…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, που θεωρείτε εαυτούς καθαρούς εγκαταλείποντας τα δάκρυα του τελώνη…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες αλληλολιβανίζεσθε ως άλλοι μάρκοι ευγενικοί, ουδεμίαν ετέραν σχέσιν έχοντες προς τους αγίους που ταυτίζεσθε…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, που αγαπάτε τα σχίσματα και τις ταραχές καταρρακώνοντας την ενότητα…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες αγωνίζεσθε κατά αιρετικών όντας στην παραπλήσια πλάνη του σχίσματος…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, που μετατρέψατε τη χριστιανική ζωή σε
στείρα και ακατανόητη και από σας τους ίδιους ιδεολογία…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, που εκαταλείψατε την αγάπη και τη διάκριση και δεθήκατε με τις μάχες και τον ανεπίγνωστο ζήλο…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες δημιουργείτε ενοχές στο ευσεβές πλήρωμα ότι δεν είναι αρκετά ορθόδοξο, εφόσον δε μάχεται κατά οικουμενιστών και αιρετικών…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες μοιράζετε μεταξύ σας πιστοποιητικά πλεονάσματος ορθοδοξίας, ως ο πάπας τα συγχωροχάρτια…
Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, οίτινες καταργείτε το νόμο της αγάπης της καινής διαθήκης με ένα περίεργο συνονθύλευμα παλαιοδιαθηκικής νοοτροπίας και ισλαμισμού…
Είπα πολλά και στενοχωριέμαι που έγινα σκληρός. Όμως δεν ανέχομαι να ατιμάζουν την ορθοδοξία μας τιμητές αυτόκλητοι και όχι θεόκλητοι. Άραγε ερχόμενος ο Κύριος ευρήσει την αγάπην επί της εκκλησίας Αυτού;
Λάρισα, 8/12/2009
2 σχόλια:
Η αναφορά σας, κ. Νούση, στους υπογράφοντες την Ομολογία Πίστεως δεν είναι συγκεκριμένη και προσωπική; Επειδή δεν αναφέρετε ονόματα; Αλλά υπάρχουν συγκεκριμένα ονόματα ανθρώπων που υπέγραψαν. Και ερωτώ:
Είναι νεοφονταμενταλιστές οι Μητροπολίτες Πειραιώς, Αιτ/νίας, Κυθήρων, Ράσκας και οι λοιποί;
Είναι νεοφονταμενταλιστές οι Καθηγούμενοι των Μονών Κουτολουμουσίου, Φιλοθεόυ και οι λοποί;
Είναι νεοφονταμενταλιστές οι Πρεσβύτεροι Θεόδωρος Ζήσης και Γεώργιος Μεταλληνός;
Είναι νεοφινταμενταλιστές οι 14000 υπογράψαντες την Ομολογία;
Ας μην γελιόματσε. Όλοι οι ανωτέρω, πέραν των ανθρωπίνων αδυναμιών τους, είναι τηρητές του πατερικού ορθόδοξου ήθους, λόγου, πνεύματος και ζωής.
Οι οικουμενιστές όμως, με πρώτο τον Πατριάρχη, όχι μόνο την πίστη αλλοιώνουν αλλά και η ζωή τους είναι πλήρης κοσμικότητος.
Η αναφορά μου για το φαινόμενο ήταν γενική. το ότι ο κ. Τελεβάντος φωτογράφισε μια συγκεκριμένη κατηγορία δεν είναι δική μου επιλογή. Αφού όμως αναφέρεσαι σε συγκεκριμένους κληρικούς, τους οποίους θεωρείς πλειοδότες του ορθόδοξου μαχητικού πνεύματος, αναρωτιέμαι αν προσάπτεις μειοδοσία στους υπόλοιπους...
Δημοσίευση σχολίου